Επειδή πιστεύω ότι όλοι θέλετε να μάθετε την ιστορία του τόπου μας, με την ευκαιρία της σημερινής τιμητικής εκδήλωσης, θα σας πω κάποιες πληροφορίες για την ιστορία του χωριού μας και της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου.

Όπως έχετε ακούσει, στον κάμπο κατά το μέρος του Καισαρίου υπήρχε λίμνη που αποξηράνθηκε με την σήραγγα του Παπαρηγόπουλου το έτος 1885. Γύρω από αυτή τη λίμνη, τα τελευταία 3.000 χρόνια, κατοικούσαν βοσκοί και αγρότες. Είχαν τα σπίτια τους στο Χρυσάνθη, στη Θέρκιζα, στου Μαστρογιάννη, στο Γουλά του Καισαριού, στο Φρίγγανι, στη Μπάλτιζα και στη Βίλλιζα. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το 1500 π.Χ. υπήρχε οικισμός στην περιοχή Μαστρογιάννη και το 500 π.Χ. χωριό στη Θέρκιζα. Η περιοχή συγκέντρωνε τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους όχι μόνο για το υγιεινό κλίμα και τα πολλά δέντρα που υπήρχαν, αλλά και για τα άφθονα νερά, το ψηλό χορτάρι του κάμπου και τις εύφορες πλαγιές για κάθε είδους καλλιέργεια.

Τα παλαιότερα χρόνια η περιοχή μας υπαγόταν στο βασίλειο της Στυμφαλίας και αργότερα στο κράτος της Σικυώνας. Το χωριό μας πήρε την ονομασία Κλημέντι κατά τη Βυζαντινή εποχή. Ένα Τούρκικο κατάστιχο του έτους 1460, που είναι σήμερα στη βιβλιοθήκη της Σόφιας στη Βουλγαρία, γράφει ότι το χωριό Κλημέντι Κορινθίας εκείνη τη χρονιά είχε 13 οικογένειες. Το 1460 είναι η χρονιά που υποδουλωθήκαμε στους Τούρκους. Το 1453 οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και το 1460 την Πελοπόννησο. Αυτές οι 13 οικογένειες πρέπει να κατοικούσαν γύρω από την Αγία Παρασκευή και στο Χασάνθι. Μετά το 1600 οι Χριστιανοί κάτοικοι σιγά-σιγά έφυγαν από το Χασάνθι και τις άλλες περιοχές και ήρθαν εδώ πάνω να χτίσουν τα σπίτια τους, ενώ οι Μωαμεθανοί πήγαν και τα έχτισαν στο Μαχαμούτι.

Γύρω στα 1650 οι χριστιανοί Κλημενταίοι έχτισαν και τον πρώτο ναό του Αγίου Γεωργίου. Ήταν μικρότερος από τον σημερινό και βρισκόταν στην άκρη αυτής της πλατείας, εκεί που σήμερα είναι το Ηρώο. Εδώ σ’αυτό το μέρος που είμαστε τώρα, ήταν το νεκροταφείο μέχρι τα 1800 περίπου. Το γιατί αφιέρωσαν τον ναό στον Άγιο Γεώργιο και όχι σε κάποιον άλλο Άγιο οφείλεται στο ότι οι Κλημενταίοι δεν ήσαν απλοί αγρότες, αλλά στον κάμπο έτρεφαν άλογα και ήσαν πολεμιστές ιππότες. Βοήθησαν τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες στις εκστρατείες τους και πολέμησαν του Τούρκους σαν μισθοφόροι της Βενετίας. Αναφέρεται ότι ένας Μαρής Κλημέντης πολέμησε τους Τούρκους στην Τεργέστη και ένας άλλος Κλημέντης, επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος της Βενετίας, σκοτώθηκε το 1570 στην Κύπρο κατά την άλωση της Λευκωσίας από τους Τούρκους. Γι’αυτό οι πολεμιστές Κλημενταίοι τις δύο εκκλησίες του χωριού μας τις αφιέρωσαν στους δύο ιππότες Αγίους, τον Άγιο Δημήτριο και τον Άγιο Γεώργιο. Ο πρώτος μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου δεν λειτούργησε μόνο σαν εκκλησία, αλλά χρησίμευσε και σαν πρόχειρο σχολείο για να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα, γιατί κανονικό σχολείο πριν από το 1800 υπήρχε μόνο στα Τρίκαλα. Το δημοτικό σχολείο Κλημεντίου ιδρύθηκε γύρω στα 1840. Επίσης η παλαιά εκκλησία πολλές φορές, μετά το 1830, έγινε εκλογικό τμήμα όπου ψήφιζαν οι άνδρες του Δήμου για να εκλέξουν Δημάρχους και Βουλευτές.

Το 1900 αποφασίσθηκε να φτιαχτεί νέα Εκκλησία και νέο Σχολείο, αφού το Κλημέντι ήταν Πρωτεύουσα του Δήμου Πελλήνης. Είχε συμβολαιογραφείο, Ειρηνοδικείο, Ταχυδρομείο, Φαρμακείο και Αστυνομικό Τμήμα. Χρειαζόταν νέο Σχολείο και μεγαλύτερη εκκλησία. Τα χρήματα για το Σχολείο τα έδωσε ο Ανδρέας Συγγρός, ενώ για την εκκλησία οι κάτοικοι και ο Δήμος Πελλήνης. Το 1905 ήσαν έτοιμα τα κτήρια και της εκκλησίας και του Σχολείου. Μάλιστα, για το χτίσιμο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου αναφέρεται και το εξής γεγονός. Το φθινόπωρο του 1904 οι χτίστες της εκκλησίας τελείωσαν το χτίσιμο και ετοιμάζονταν να φύγουν για α χωριά τους. Όμως την παραμονή της ημέρας που θα έφευγαν έπιασε δυνατή βροχή με πολύ νερό, που κράτησε όλη τη νύχτα και το πρωί είδαν όλοι έκπληκτοι να έχουν πέσει οι πάνω σειρές από πέτρες των τοίχων αυτής της εκκλησίας. Ευτυχώς που οι μαστόροι δεν είχαν πληρωθεί για την εργασία τους και έτσι έμειναν και άλλες μέρες για να διορθώσουν τη ζημιά και μετά πληρώθηκαν. Μέχρι να φτιαχτεί η νέα εκκλησία οι λειτουργίες γίνονταν στον Άγιο Δημήτριο από τον Άγιο Δημήτριο από τον παπά Γιωργή Κελλάρη.

Στη νέα εκκλησία οι Κλημενταίοι άρχισαν να προσφέρουν χρήματα για τις εικόνες και το Ιερό τέμπλο που βλέπουμε. Οι σπουδαιότερες εικόνες είναι έργα του μοναχού Αβραμίου και της ακολουθίας του από το Άγιο Όρος, που εργάσθηκαν στο Κλημέντι από το 1910 έως το 1913. Η εικόνα του Αγίου γεωργίου στο Τέμπλο γράφει «Έργον Αβραμίου Μοναχού και συνοδείας, Άγιον Όρος Νέα Σκήτη Αγίου Παύλου έτος 1911». Έργα του Αβραμίου είναι και οι δύο μεγάλες εικόνες Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου που βλέπουμε στο τέμπλο, αλλά αυτές έχουν την χρονολογία 1913. Επίσης στα εξωκλήσια του χωριού μας υπάρχουν εικόνες που ιστόρησε αυτός ο μοναχός Αβράμιος το έτος 1910. Είναι οι εικόνες του Προφήτη Ηλία και του Ιωάννη Προδρόμου στην Κονομαύρα και η εικόνα της Παναγίας στο ναό της Αγίας Παρασκευής. Χρήματα για τις εικόνες αυτού εδώ του ναού προσέφεραν: ο Κων/νος Γκιούλης για την εικόνα του Χριστού, ο Αναστάσιος Παπαγιαννόπουλος για την εικόνα της Παναγίας και ο Γιαννάκης Τρίμης για την εικόνα του Ιωάννη Προδρόμου. Η εικόνα του Δεσποτικού είναι δωρεά της οικογένειας Βασιλείου Κελλάρη (Κούκη) και είναι η παλαιότερη από όλες εδώ μέσα. Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο εικονοστάσι είναι δωρεά της Φωτεινής Κων/νου Κυριάκου το έτος 1925. Το ξύλινο εικονοστάσι που βλέπετε είναι έργο του Ιωάννη Βασιλείου από τα Γιάννενα ένα έτος πριν, το 1924. Αυτός ο Ηπειρώτης Ιωάννης βασιλείου, εργάσθηκε στην Κορινθία για πάνω από 10 χρόνια.

Σε όλες σχεδόν τις εκκλησίες του νομού μας υπάρχουν μεγάλης αξίας εικόνες, ξυλόγλυπτα τέμπλα, εικονοστάσια, αναλόγια, στασίδια, παλαιά βιβλία, αλλά δυστυχώς οι επίτροποι δεν γνωρίζουν την ιστορική και καλλιτεχνική αξία που έχουν και τα αντικαθιστούν με καινούργια. Σας παρακαλώ Σεβασμιώτατε να ενημερώσετε όλους του ιερείς ότι τα υπάρχοντα αντικείμενα μέσα στις εκκλησίες δεν τα αντικαθιστούμε με καινούργια, αλλά μόνο τα συντηρούμε. Ούτε ξηλώνουμε τα παλαιά ταβάνια, δάπεδα, πόρτες ή παράθυρα, για να βάλουμε καινούργια. Μόνο τα επιδιορθώνουμε και τα συντηρούμε. Και κάθε συντήρηση εικόνας ή ξυλόγλυπτου, γίνεται από ειδικό εκπαιδευμένο τεχνίτη. Έτσι πιστεύω ότι θα σταματήσουν οι καταστροφές που γίνονται σε εκκλησίες. Το καμπαναριό αυτού του ναού φτιάχτηκε το 1935 με τσιμέντο και δημιούργησε με το βάρος του ρωγμές στους τοίχους της εκκλησίας. Θα πρέπει το γρηγορότερο να επιδιορθωθούν οι ρωγμές και να ενισχυθούν οι τοίχοι, ώστε να αντέξει το κτήριο του ναού για άλλα 100 χρόνια, που είναι επιθυμία και ευχή όλων μας.